high ne demek?

İngilizce

n. high point, highest point; high gear (in an automobile); high pressure system (Meteorology); state of euphoria produced by drugs or alcohol (Slang); state of great excitement, high spirits

İngilizce

adj. tall, lofty, elevated; expensive, costly; excited, elated; high-pitched; strong, powerful; important, serious; exalted, superior; under the influence of drugs, intoxicated (Slang)

İngilizce

adv. upward, to a higher altitude; to a high degree; extravagantly

Türkçe

(ADJ.)
[haɪ]
yüksek, yukarı, uyuşturucu almış, üst, büyük, şiddetli, aşırı, önemli, soylu, yüce, ileri, üstün, neşeli, sarhoş, uçmuş, esrarın etkisinde

Türkçe

(ADV.)
[haɪ]
yüksekte, yükseğe, lüks içinde

Türkçe

(N.)
[haɪ]
yüksek yer, yüksek basınçlı bölge, büyük vites, rekor, zirve, uçma, lise

Türkçe

s. 1. yüksek. 2. kibirli, kendini beğenmiş. 3. yüce. 4. müz. tiz, yüksek perdeden. 5. lüks (yaşantı). 6. kokmuş (et). 7. coğr. kutuplara yakın. 8. coşkun, taşkın (neşe). 9. yüksek, fahiş (fiyat). 10. şiddetli, sert (rüzgâr). 11. kabarık, azgın (deniz). 12

Türkçe

yüksek; yüce, ulu, hayranlik uyandirici, yüksek; (zaman) tam; (yiyecek) bayat; sarhos; uyusturucu etkisi altinda, uçmus, uçusta,yüksege; yüksekte, yüksek nokta, yüksek derece, doruk; büyük heyecan, cosku, mutluluk; yüksek yer

Türkçe

adv.yükseğe:adj.yüksek,yüksek

Türkçe

yüksek

Türkçe

aşırı

Türkçe

büyük vites

Türkçe

büyük

Türkçe

neşeli

Türkçe

önemli

Türkçe

rekor

Türkçe

sarhoş

Türkçe

soylu

Türkçe

şiddetli

Türkçe

uçma

Türkçe

uçmuş

Türkçe

üst

Türkçe

üstün

Türkçe

uyuşturucu almış

Türkçe

ileri

Türkçe

yüce

Türkçe

yukarı

Türkçe

yükseğe

Türkçe

yüksek basınçlı bölge

Türkçe

yüksek yer

Türkçe

yüksekte

Türkçe

zirve

Türkçe

Mühendislik Terimleri