ilk ne demek?

Türkçe

sıfat
 
1 .    Zaman, sıra, yer ve önem bakımından ötekilerden önce gelen, son karşıtı:
       "Gözlerini açınca ilk işi saatine bakmak oldu."- Y. K. Karaosmanoğlu.  
2 .  isim  Herhangi bir şeyin en önde olanı, önce geleni:
       "İnsanı insan yapan duyguların ilkidir aşk."- N. Cumalı.  
3 .  zarf  Birinci olarak, en başta.

Birleşik Sözler

Türkçe

Divanü Lügatit-Türk

Türkçe

Güncel Türkçe Sözlük

Türkçe

Tarama Sözlüğü

Türkçe

Tıp Terimleri Kılavuzu

Türkçe

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

Türkçe

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

Türkçe

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

Türkçe

Osmanlıca

Türkçe

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

Türkçe

Osmanlıca

İngilizce

-ki 1. first (in a series or in time): ilk işi his first task. ilk defa the first time. 2. first, for the first time: Onu ilk gördüğünde altmış yaşındaydı. When she first saw him he was sixty years old. 3. the first (in a series or in time): romanlarından ilki the first of his novels. –– adım 1. first step. 2. beginning, start, first step. –– adımda first; in the beginning, at the outset; to begin with, first off. –– ağızda first; in the beginning, at the outset; to begin with. –– elden 1. (buying something) direct (without using a middleman). 2. (learning something) firsthand. 3. first, at the outset. –– evvel first of all, first; to begin with; at first, initially, in the beginning, at the outset.. –– fırsatta at the first opportunity. –– görüşte at first sight. –– göz ağrısı 1. first love, first person or thing with whom or with which one falls in love. 2. firstborn, firstborn child. –– hız mil. muzzle velocity, initial velocity. –– insan anthropology primitive man. –– kalemde first; first off, to begin with; in the beginning, at the outset. –– mektep elementary school, primary school. –– önce first of all, first; to begin with; at first, initially, in the beginning, at the outset. –– partide colloq. first; in the beginning, at the outset; to begin with, first off.

İngilizce

(ADJ.)
first, primary, the very first, original, beginning, early, elementary, initial, initiative, initiatory, maiden, opening, preliminary, premier, primal, prime, primitive, primordial, pristine

İngilizce

(Pref.)
proto

İngilizce

first; initial, beginning; elementary, preliminary, primary; former

Almanca

erst; primar.

Almanca

anfänglich; erste(r, s); eheste(r, s); primär; ursprünglich

Almanca

erst; primar

Fransızca

premier/ière, primaire, initial/e, original/e, originel/le, préalable, préliminaire

Fransızca

premier, primitif

Azerice

ilk

Flemenkçe

eerst

Lehçe

główny

Lehçe

najpierw

Lehçe

najważniejszy

Lehçe

pierwotny

Lehçe

pierwszy

Lehçe

początkowy

Lehçe

przedni

Lehçe

rdzenny

Japonca

saishoni, honrai no

Arnavutça

fillestar

Kazakça

alğaşqı

Kazakça

bastapqı

Kazakça

ilki

İngilizce

n. category, class, kind

İngilizce

adj. same; each

İngilizce

pron. each; identical, alike

Türkçe

(N.)
[ɪlk]
tür, çeşit, tip

Türkçe

tür

Türkçe

çeşit

Türkçe

tip

Türkçe

ilk