ölü ne demek?

İngilizce

(N.)
the dead, corpse, carcass, casualty, stiff

İngilizce

dead; faded, withered; lifeless, inanimate; corpse, (dead) body

İngilizce

(ADJ.)
dead, lifeless, deceased, defunct, exanimate, inanimate, stone dead

İngilizce

1. dead (person, thing). 2. deathly looking; lifeless, spiritless; dead, lacking in activity; feeble, weak. 3. corpse, body (of a person). 4. body (of a dead animal). 5. slang loaded die; marked playing card. –– açı mil. dead angle. –– açımı autopsy, postmortem examination, postmortem. –– benzi deathly pale facial complexion. –– dalga (a) swell, (a) long, low wave. –– deniz naut. swell (after a storm). –– dil (a) dead language. ––sü dirisine binmek for people to stampede over each other. –– doğum stillbirth. –– fiyatına very cheap. –– gibi as still as a corpse. ––mü gör! colloq. I´ll just die./It´ll just kill me (if you don´t do as I beg you to). –– gözü gibi very dull, pale, weak (light). ––yü güldürür very funny. ––sü kandilli/kınalı slang damn, damned, wretched. ––sü kandilli/kınalı! slang The damned scoundrel!/The wretch! –– katılığı rigor mortis. –– kent ghost town. ––nün körü! colloq. Stop bothering me with questions!/Why don´t you just shut up? –– mevsim dead season (the months when a business´ trade is slack). ––sü ortada kalmak for (someone´s) body not to be claimed by anyone. ––sünü öpmek /ın/ to kiss (someone´s) corpse (an expression used in oaths). –– örtü bot. forest floor.

Kazakça

ölik

Lehçe

zmarły

Lehçe

wymarły

Lehçe

nieboszczyk

Lehçe

martwy

Azerice

ölü

Fransızca

mort

Fransızca

mort/e, décédé/e, feu/e

Almanca

tot; (e) Tote

Almanca

abgestorben, leblos, tot, verstorben; Leiche [die], Leichnam [der], Tote(r) [der] [die]

Almanca

tot; r (e) Tote.

Türkçe

sıfat
 
1 .    Hayatı sona ermiş olan, artık yaşamıyor olan:
       "Bir gün gelip ölülerimizi parayla taşıtacağımızda şüphe yok."- M. Ş. Esendal.  
2 .  mecaz  Sönük, güçsüz.  
3 .  mecaz  Yaşanılmayan veya çok durgun, hareketsiz:
       "Ölü kentler, boş kaleler, eski saraylar."- N. Cumalı.  
4 .  mecaz  Sıcaklığı, canlılığı olmayan.  
5 .  isim  Ölmüş insan, müteveffa, mevta:
       "Boş ver diyordu uykumda, ölüler / boş ver kardeşim dünya işlerine."- C. S. Tarancı.  
6 .  isim  (isim tamlamalarında belirtilen durumda) Hayvan leşi.


   

Atasözü, deyim ve birleşik fiiller

ölü gibi
ölü gözü gibi
ölü gözü kadar
ölü gözünden yaş ummak
ölümü öp
(birinin) ölüsünü öpmek
ölüsü ortada kalmak
ölüyü güldürmek  

Birleşik Sözler

ölü açı
ölü dalga
ölü deniz
ölü dil
ölü doğum
ölü evi
ölü fiyatına
ölü helvası
ölü mevsim
ölü nokta
ölü örtü
ölü renk
ölü saat
ölü salı
ölü sezon
ölü soyucu
ölü yatırım
ölü yemeği
ölü yıkama
ölü zaman
ölüsü kandilli
ölüsü kınalı    

Türkçe

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

Öyle

Türkçe

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

Biçilmiş ot ya da ağaç dallarından yapılmış demet.

Türkçe

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

Bulgur değirmende çekildikten sonra geriye kalan iri taneler.

Türkçe

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

1. Ormanda, kuruyup kendiliğinden devrilen ağaç : Ormandan ölü getirdik. 2. Karaya çekilen kayığı bağlamakta kullanılan yere çakılı ağaç.

Türkçe

Tıp Terimleri Kılavuzu

Türkçe

Güncel Türkçe Sözlük

sf. 1. Hayatı sona ermiş olan, artık yaşamıyor olan, morto, diri karşıtı. 2. a. Ölmüş insan, müteveffa, mevta: “Onu denizden çıkarmak istediler ama biri, müstantik ve doktor gelmeyince ölülere dokunulmaz, diyince bu işten vazgeçtiler.” -Halikarnas Balıkçısı. 3. a. Hayvan leşi: Bir tavuk ölüsü. 4. mec. Güçsüz: Ölü kandil. 5. mec. Çok durgun, hareketsiz: “Ölü kentler, boş kaleler, eski saraylar.” -N. Cumalı. 6. mec. Etkileme gücü olmayan, canlılığı olmayan: Ölü bir konuşması var.

Türkçe

Zanaat Terimleri Sözlüğü

(II) İpağacı adı verilen kilim tezgahında üst ağacı döndürmeye yarayan demir çubuk. (Kızılca *Bor -Niğde)

Türkçe

Zanaat Terimleri Sözlüğü

(I) Çul, yem torbası yapmak için kullanılan keçi kılı yumağı. (-Tokat)

Türkçe

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

Olur, peki (Simav)

Türkçe

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

Ekin ya da odun yüklü arabaya bağlanan ipleri germekte kullanılan ağaç parçası.

Türkçe

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü

1. Denge, yüke bağlanan ipi bükerek sıkıştırmak için kullanılan sopa. 2. Kilim dokuma tezgâhında bulunan eğri ağaç parçası. 3. Urgancıların çarkın ipliklerini germek için kullandıkları ortası delikli ağaç ya da kemik.

Türkçe

ölü