bent ne demek?
Türkçe » Türkçe Türkçe
bentTürkçe
isim, eskimiş Farsça bend
1 . Bağ, rabıt:
"Kemer kemer gönlüme kement sensin / Bu sevgiye kadeh sensin, bent sensin."- F. Halıcı.
2 . Kanun maddesi; kitaplarda kendi içinde bütünlük oluşturan bölüm.
3 . Su biriktirmek için yapılan set, büğet:
"Bentler, hakikaten Osmanlı medeniyeti eserlerinden örnek verecek heybetli tesislerden imiş."- A. Rasim.
4 . Gazete yazısı.
5 . edebiyat Bağlam.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
(birini) bent etmek
bent olmakTürkçe
Güncel Türkçe Sözlük
a. esk. 1. Bağ, rabıt. 2. Kitaplarda kendi içinde bütünlük oluşturan bölüm. 3. Su biriktirmek için akan suyun önüne yapılan set, büğet: Bentler, hakikaten Osmanlı medeniyeti eserlerinden örnek verecek heybetli tesislerden imiş. -A. Rasim. 4. Gazete yazısı. 5. ed. Bir şiirdeki dörtlüklerin her biri, bağlam. 6. huk. Kanun maddesi.Türkçe
Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu
bk. büvet.Türkçe
Yazın Terimleri Sözlüğü
bk. bağlam.
Türkçe
BentTürkçe
Kişi Adları Sözlüğü
Cinsiyet: Erkek
1. Bağ. 2. Zincir. 3. Düğüm. 4. Tutsak, esir.
Türkçe » İngilizce 
Türkçe
bentİngilizce
1. dam, dike, weir. 2. reservoir.
İngilizce
(N.)
clause, article, barrage, dike, dyke, embankment, limb, strophe, weirİngilizce
dam, dike, barrage, weir; paragraph, article
Türkçe » Almanca 
Türkçe
bentAlmanca
r Damm, r Staudamm, e Sperre, r Deich; s Wehr, s Schutzwehr; r Artikel, r Paragraph.
Almanca
Damm [der], Deich [der], Staudamm [der], Talsperre [die], Wall [der], Absatz [der]
Almanca
Damm, Staudamm, Sperre, Deich; Wehr, Schutzwehr; Artikel, Paragraph
Türkçe » Fransızca 
Türkçe
bentFransızca
digue [la]; (þiir) strophe [la]
Fransızca
barrage, digue
İngilizce » İngilizce İngilizce
bentİngilizce
n. inclination, tendency; aptitude, natural talent; partiality, fondness
İngilizce
adj. inclined; corrupt; crazy; gay, homosexual; determined
İngilizce » Türkçe İngilizce
bentTürkçe
(ADJ.)
eğri, bükülmüş, kıvrık; kararlı, aklına koymuş, yatkın, katlanmışTürkçe
(N.)
istek, eğilim, yetenek, yatkınlık; çimen, çimenlik; kırTürkçe
kıvrık
Türkçe
namussuz; rüsvetçi, yiyici; çatlak, üsütük; ibne, homo,egilim; yetenek
Türkçe
v.bük:adj.eğri
Türkçe
aklına koymuş
Türkçe
bükülmüş
Türkçe
çimen
Türkçe
çimenlik
Türkçe
eğri
Türkçe
eğilim
Türkçe
kararlı
Türkçe
katlanmış
Türkçe
kır
Türkçe
yatkınlık
Türkçe
yetenek
Türkçe
istek
